Tuesday, June 18, 2024

Mohan Bhagwat is doing what Modi is refusing to do—introspect. But don’t be fooled

 Mohan Bhagwat is doing what Modi is refusing to do—introspect. But don’t be fooled


The BJP and RSS are umbilically tied through a mutually beneficial relationship. Bhagwat’s comments are merely a ploy to obtain more power from a weakened Modi.


Sagarika Ghose


18 June, 2024 



Aweek after the 2024 Lok Sabha election results were declared, the Rashtriya Swayamsevak Sangh, the secretive parent organisation of the BJP and the Sangh Parivar, emerged out of the shadows. RSS head or Sarsanghchalak Mohan Bhagwat publicly lambasted the “arrogance” of leaders.


But Bhagwat’s pointed remarks came a little too late. For a decade, the RSS has worked closely with the BJP, infiltrated a range of government bodies and lapped up as much as it could of state power and privileges. For it to now lament about “arrogant leaders” is nothing but hypocrisy and double-speak. The RSS is very much part of the same arrogance.


Speaking at an RSS meeting in Nagpur on 10 June, Bhagwat inveighed against the BJP’s functioning in light of the electoral setback. He did not name anyone but, in comments widely seen to be directed at Narendra Modi, said, “A true sevak maintains dignity. He follows decorum while working. He does not have the arrogance to say ‘I did this work’. Only that person can be called a true sevak.”


Bhagwat also deplored the foul language used during the election campaign, called for a solution to the Manipur violence that has raged on for over a year, and asked the ruling party to respect the Opposition.


Modi is still prancing about in a delusional alternate reality. He’s still in irrational denial about the results, posing for photo ops and blindly dashing to a G7 summit to take selfies with international VIPs. Yet, he barely won his own seat (Varanasi) and his party survives on the oxygen supplied by allies such as TDP and JDU.


Bhagwat is doing what Modi is refusing to do: Plunge into a bout of introspection.


Two sides of the same coin

The fact is that the RSS, for a decade, has been entirely embedded with the Modi government. It played a not-so-secret role throughout the 2024 campaign, mobilising support for BJP candidates, and using its vast networks to devise politically geared controversies and whip up rumour campaigns to benefit the BJP.


For example, it has been widely alleged that the Sangh Parivar played a role in West Bengal’s Sandeshkhali, a media frenzy that was switched off like a tap as soon as the results came in.


BJP president JP Nadda attempted to flex his muscles over the RSS when he said toward the end of the election in May, “In the past, we were weak and needed the RSS, [but] today the BJP runs itself.” Perhaps Nadda was throwing the RSS a cloak of deniability, pushing the line that a big BJP win was the BJP’s and Modi’s alone.


But make no mistake, the BJP and RSS are umbilically tied at multiple levels. The hydra-headed Sangh Parivar, with its myriad outfits including the BJP, are all linked to the ultimate ideological fountainhead, which is the RSS.


Questions for Bhagwat

Important questions need to be asked of Bhagwat. First, where was the RSS, supposedly opposed in principle to “vyakti puja” or hero worship, when the outsized Modi cult was being built by a range of hired PR agencies and a captive mainstream media?


When Modi strutted about toppling governments, directing abusive language at Opposition leaders and jailing chief ministers, where was the RSS’s lament against arrogance? It was perfectly fine with arrogant leaders while it was netting them votes.


Second, would Bhagwat have spoken out about the RSS’s so-called “principled” stand on respecting the Opposition and not treating it as an adversary, had the BJP hauled in over 300 seats, as it was hoping to? No, a “400 paar” showing would have allowed the RSS to keep on silently enjoying all the perquisites of state power.


Third, why has Bhagwat suddenly discovered the virtues of consensus-building and the pitfalls of lies and abusive language? After all, the BJP has pursued the politics of polarisation for a decade, name-calling the Opposition as members of various “gangs”, dismissing the Opposition in Parliament, and uttering the totally undemocratic cry of “Opposition-mukt Bharat”. In fact, this polarisation was exactly what the RSS wanted.


Fourth, why is it only now, after an election defeat, that Bhagwat has awakened to the need for healing in Manipur? Violence has raged in the state for a year: More than 200 people have died and 70,000 are displaced.


Don’t try to fool citizens, Mr Bhagwat. There is nothing “principled” in your speech. It is cunning, duplicitous, and a pretence to occupy the high moral ground. All you want is for a weakened Modi to hand you an even greater share of whatever spoils of power he still possesses.


‘Get in and spread out’

Sternly kept away from the state structure for decades since Independence by the Nehru-Gandhi dispensations, the RSS craved access to high government offices.


Walter Andersen and Shridhar Damle’s book The RSS: A View to the Inside shows that the RSS was drawn mostly from the families of lower division office clerks and stationmasters or the provincial middle class of Tier 2 cities. So it has always been agog with excitement at the prospect of entering the “commanding heights” of the state hitherto reserved for the English language-educated elites.


When the BJP first came to power in 1978—as the Bharatiya Jana Sangh constituent of the Janata Party—the slogan that went through the cadres was “ghus jao aur chha jao” (get in and spread out).


As this opportunity opened, the RSS rushed in, eager to fill posts wherever it could. But the Janata Party government was a weak coalition that soon collapsed under its multiple contradictions.


Over the Modi decade between 2014-2024, the BJP and RSS shared a close relationship based on mutual benefit. A majority government ensured the RSS’ triumphant march into state or quasi-state bodies, whether it was university councils, foreign relations bodies, cultural organisations, or cinema institutes.


For two years, protests greeted the appointment of BJP-aligned Gajendra Chauhan as head of the prestigious FTII in Pune. The JNU VC has publicly declared she is “proud to be associated with the RSS.” Vinay Sahasrabuddhe, for years an unknown RSS ideologue heading an obscure Sangh think tank, is today the president of the high-status International Council of Cultural Relations (ICCR), founded by Maulana Azad in 1950.


The Vajpayee years of 1998-2004 were very different for BJP-RSS relations. Atal Bihari Vajpayee was a parliamentarian prime minister for whom the electoral process was sacrosanct. He was determined to keep the RSS out of government.


Vajpayee was of the view that the executive space and the right to wield government power belonged only to elected representatives. He resisted the RSS’s K Sudarshan on the choice of finance minister, butted heads with the RSS’s labour leader Dattopant Thengadi (who once famously described Vajpayee as a “petty politician”) and attracted the ire of the VHP’s Ashok Singhal for not moving fast enough on the Ram Mandir in Ayodhya.


It was the RSS triumvirate of Sudarshan, Thengadi, and Singhal who were at the forefront of attacks on Vajpayee. No wonder the RSS fulminated that Vajpayee was only a “mukhota” (mask) and they were the real power.


RSS and Modi: A shifting power dynamic

Modi has been far more artful in his dealings with the RSS. Not only has he allowed them to capture the state posts they adore, but he has also given the RSS the impression that he is fulfilling their ideological agenda. Lacking its own cadres, the BJP depends on the RSS for an army of foot soldiers at election time.


The prime minister has craftily created a model in which he enjoys absolute power in return for allowing the RSS a few cultural and educational institutions as their playthings. It’s been a win-win for both.


But in 2024, the BJP falling short of a majority has changed things dramatically. Forget “400 paar,” BJP could not even cross 272. It lost in the Hindutva heartland of Ayodhya (Faizabad seat) as well as SC and ST constituencies that the RSS has tried to mobilise for decades. Moreover, after Bhagwat, RSS member Indresh Kumar spoke out against “arrogance” having stalled the BJP at 240 seats.


So far, Modi has refused to acknowledge the mandate. But the power dynamic between him and RSS, which was once firmly tipped in his direction, has now begun to shift away. If it becomes clearer that Modi has been transformed from a vote catcher to a vote repeller, then the Sangh will not hesitate to look for other options.


It may well start preparing to dump Modi if the so-called electoral asset turns into a stale, ageing liability.


Modi’s much-hyped, manufactured ‘aura’ is gone. So has the RSS’s blanket endorsement. With a weakened Modi, the RSS, so far relegated to subordinate status by a larger-than-life Modi, is pushing for a greater role.


So, will the RSS push to create a new political arrangement immediately? Or will it wait for a more consensual leader to emerge? Will it push to appoint a deputy PM or try for a change at the No. 1 slot? These are all open questions.


For the moment, the RSS is caught in a bind. By staying silent when a divisive, arrogant, and domineering Modi was alienating voters, it dug its own grave. Now, by finally speaking out, it may have lost the moral high ground it so prizes: You can’t desperately covet the fruits of power and still claim to be oh-so-distant from it all.


The writer is a Rajya Sabha MP, All India Trinamool Congress (AITC). She tweets @sagarikaghose. Views are personal.


(Edited by Prasanna Bachchhav)

Will the Judiciary Rise up to Meet Challenges to Indian Constitution?

 Will the Judiciary Rise up to Meet Challenges to Indian Constitution?

the wire


Indira Jaising

13/Jun/2024



Only time will tell if the judiciary can regain its independence voice.



The Supreme Court of India building. Photo: Wikimedia Commons


By far the biggest outcome of the 2024 general elections for India is that the ruling coalition will no longer be able to amend the Constitution and convert the country from a secular state to a Hindu rashtra.


During the election campaign, the Prime Minister of India memorably said, “Ram is my idea of India.” The people of India have denied him the opportunity to see his dream come true through an amendment to the Constitution.


Lallu Singh, the Bharatiya Janata Party (BJP) candidate from Faizabad (Ayodhya), who made a remark that his party wanted 400 seats to amend the Constitution or introduce a new one, has lost the election.


The present coalition government of the National Democratic Alliance (NDA), will also not be able to amend the Constitution by deleting Article 16, which gives reservations in public employment to socially and economically backward classes.


The core of the Constitution will remain protected. The people of India have not just exercised their franchise, what we saw was the closest thing to a referendum on the basic features of the Constitution.


The question looming large in people’s minds was whether we will remain a secular nation or become a nation governed by sanatana dharm.


India has chosen to retain the core of the Constitution, which is secular, democratic and republican. Those who wanted to replace the system of governance with their version of “Ram Rajya” have been defeated.


Those who wanted to set up the norm of ‘cultural nationalism’, whatever that means, above the Constitution in the name of decolonisation of the country, have lost the unjust ideological war.


The Constitution is the end product of the aspirations of India’s independence movement and to deny the legitimacy of the Constitution in the name of decolonisation was an attempt to deny the sacrifices of the freedom fighters and those who led India to Independence.


Fortunately, voices that were calling into question India’s Constitution have been met with a resounding answer by India’s electorate.


The Constitution is not a colonial document, far from it; it makes a break with obscurantism and entranced hierarchies and inequalities constructed by Brahmanism.


What does the future hold for the judiciary?


Tradition and convention demands that law officers of the government of India resign even if they are to be continued by the incoming government. So far, we have not seen the Attorney General for India or the Solicitor General of India or the Additional Solicitors resign. This was required to be done by them.


In the recent past, we have seen the critical role of law officers in courts eroded by their inability to take an independent stand from the government they represent.


They seem to have forgotten that they do not take instructions from the government but advise the government. In my wish list, I would like to see this happen.


We are entitled to ask who will be the Attorney General for India, who will be the Solicitor General of India and who will be the other law officers of the incoming government. At the very least, they must not be people who deny the legitimacy of the Constitution of India and its basic features.


It has been famously said that when there is a strong government, the judiciary is weak. In recent years, we have witnessed an ebb in the confidence people vest in the judiciary. Petitioners in jail have chosen to withdraw their petitions for bail rather than have them heard by certain judges known for their proclivity to deny bail.


Another recent trend, and an unfortunate one that cannot be trivialised, is the surge in criticism against the judiciary, bookmarked by the rising number of memes calling out the judiciary for its inability to uphold the fundamental rights of the people and toeing the government line in all major challenges to governmental action or legislation.


Only time will tell if the judiciary can regain its independence voice. For all our sakes, let us hope it does sooner than later.


At present, there are two vacancies in the Supreme Court. The third vacancy will arise on September 1 this year, when Justice Hima Kohli demits office. Thus, there are a total of three vacancies in the Supreme Court to be filled up before the current Chief Justice of India (CJI) D.Y. Chandrachud retires on November 10 this year.


We need to keep a watch on who will be appointed to these vacancies sooner or later. Can we hope to see those committed to the ideology of the Preamble to the Constitution be appointed, or will there be more Victoria Gowris alluding to two of India’s minorities as “White Terror” and “Green Terror”.


Who really decides who becomes a judge of the Supreme Court of India? In theory it is the collegium, we know, but why are candidates recommended by the collegium not being appointed. What complex political calculus results in the delay of appointments to create a desired seniority among judges? Even the judges sought to be transferred by the collegium are not being transferred by the government.


We now have a system in which the future CJI is handpicked for appointment well in advance. While making an appointment to the Supreme Court, seniority does not appear to be the criteria anymore.


In a situation such as this, the government may be tempted to appoint those who it thinks will favoUr them. It is here that we expect the judiciary to demonstrate its independence.


Finally, let us look at the critical cases pending in the Supreme Court for decision:


The validity of the Places of Worship (Special Provisions) Act, 1991 is pending before the Supreme Court. This case is of foremost importance since it is linked to the secularism of our country. The fate of litigation arising from the Gyanvapi mosque and the Krishna Janmabhoomi–Shahi Idgah case depends upon what the court will rule on the validity of Places of Worship Act.

The challenge to the validity of the Citizenship (Amendment) Act (CAA), 2019 is yet another crucial case. This case will decide whether the parliament can grant citizenship to immigrants based on their religion alone and the outcome of the case will also impact our understanding of secularism in this country.

The Supreme Court is yet to hear a challenge to the Chief Election Commissioner and Other Election Commissioners (Appointment, Conditions of Service, and Term of Office) Act, 2023, which excludes the CJI from the committee to appoint the chief election commissioner and election commissioners.

The validity of the Prevention Money Laundering Act, 2002 (PMLA) and also the correctness of the judgment in Vijay Madanlal Choudhary versus Union of India, in which a three-judge Bench upheld contentious provisions of the PMLA, likely to be heard by the Supreme Court in the coming days. We have seen how the PMLA has been misused by the ruling government for political gains by breaking the opposition parties and threatening legislators from the opposition.

A larger Bench of the Supreme Court is yet to hear the validity of the passage of the Finance Act, 2017 as a money bill, which introduced problematic changes in the PMLA.

The judgment on the validity of Section 6A of the Citizenship Act, 1955, which granted legislative sanction to the Assam Accord extending citizenship to those who entered the state of Assam up to and including on March 24, 1971, is awaited. The law has been challenged on the ground that no illegal immigrants who entered Indian territory after 1947 should be granted citizenship.

The judgment of a seven-judge Bench on the question whether the Aligarh Muslim University is a minority institution is also awaited. This case is directly linked to the interpretation of Article 30 of the Constitution, which confers the right on minorities to establish and administer educational institutions of their choice.

The judgment on the power of state governments to sub-classify based on relative backwardness within the Scheduled Castes (SC) and Scheduled Tribes (ST) is also awaited. It is likely to impact whether backward among the SCs/STs including de-notified tribes and Vimukta Jatis can be granted separate quotas within the SCs/STs quotas.

All these laws entail violations of the right to life and liberty as guaranteed in the Constitution. In addition, the challenge to the CAA goes to the very root of granting citizenship based on religion alone.


We have seen very often that governments try to achieve through courts what they cannot achieve politically or on the floor of the legislature. At this point, it is not possible to see which way the court will lean or how it will read the message of the elections.


What kind of litigation is likely to reach the court after elections? We are likely to see petitions being filed by losing candidates challenging elections including on the ground that the winning candidate had campaigned on the basis of religion.


Finally, on a happy note, the pre-general elections period saw another election, the election of the president of the Supreme Court Bar Association (SCBA).


Senior counsel Kapil Sibal won by a majority of 1,070 votes. This appears to indicate that he has bridged the divide between the right and liberal constituencies at the Bar. This, by itself, is a healthy trend as it stopped the sharp polarisations we have seen at the Bar in the recent past.


Since 2014, the ruling party has adopted a strategy to get things done through surrogates by filing petitions in courts to achieve a political aim. Hopefully, this trend will become a thing of the past.


One also hopes to see the SCBA at the forefront for undoing the damage that has been inflicted on civil liberties in this country in the last decade.


We have seen very often that governments try to achieve through courts what they cannot achieve politically or on the floor of the legislature.


The journey must begin with a demand that the three new criminal laws are not implemented until there is a judicial audit of the implications of these laws for the citizens of India and access to justice.


With inputs from Paras Nath Singh.


This article was originally published on The Leaflet. 



RSS Chief’s Clear Message to Modi: Shed Arrogance, Rein in Your Frankenstein Monsters

 RSS Chief’s Clear Message to Modi: Shed Arrogance, Rein in Your Frankenstein Monsters

Karan Thapar


Pavan Varma says when Bhagwat spoke about the need to “respect diversity, live together and respect others … (and) embrace goodwill to all”, he clearly had in mind the comments made by the BJP and Modi in particular during the recent election campaign.



Political commentator Pavan Varma says that the speech made by the RSS sarsanghchalak in Nagpur last Monday was a clear message to Narendra Modi. Varma says it was a “pointed and relevant message” and of “seminal importance”. As Varma put it, it was “extremely important (because Mohan) Bhagwat speaks rarely but when he does so he has a purpose and a carefully thought-out message”.


Varma says when Bhagwat spoke about the need to “respect diversity, live together and respect others … (and) embrace goodwill to all”, he clearly had in mind the comments made by the BJP and Modi in particular during the recent election campaign. In one striking sentence Bhagwat said: “We must … treat the sons of our country as brothers”. Varma said it is “explicitly clear” that Bhagwat was saying Muslims are brothers not infiltrators.


Varma said although when the RSS chief said a true sevak does not have arrogance, he was speaking generically nonetheless “the inference was very clear” and it was obvious “at whom it was specifically directed”. Varma said that Modi’s claim that he is not of biological birth was probably “the final straw on the camel’s back”.


In the interview, Varma spoke at length about what he called a “Frankenstein monster” by which he meant “lumpen elements” and the kind of unchecked lawlessness and violence that they have unleashed in alleged support of Modi and the BJP. At one point in this section of the interview Varma named the Bajrang Dal.


Varma described the RSS chief’s speech as “a cautionary voice”. In fact, it’s one of three critical comments made by RSS leaders in the same week. There was Indresh Kumar’s comment as well as Ratan Sharda’s article in the RSS magazine Organiser. All three were said in public not in private. Was that just a coincidence or is it a conscious deliberate message?



Here's what RSS chief Mohan Bhagwat said in first comments on poll results

RSS chief Mohan Bhagwat, in his first comment after the Lok Sabha poll results, stressed the importance of moving past election rhetoric and prioritising the resolution of the Manipur conflict


RSS chief Mohan Bhagwat

RSS Chief Mohan Bhagwat (Photo: PTI)


Nandini Singh New Delhi

6 min read Last Updated : Jun 11 2024 | 11:52 AM IST

Connect with us


Expressing concern over the prolonged unrest in Manipur since the violence erupted in May last year, Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS) chief Mohan Bhagwat highlighted the urgent need to restore peace in the northeastern state.

Addressing a gathering of RSS leaders and trainees in Nagpur, Maharashtra, Bhagwat stressed that the issue must be prioritised.

Click here to connect with us on WhatsApp

“Manipur has been waiting for peace for a year. Before this, it was peaceful for 10 years. It seemed that the old gun culture had ended. And suddenly the conflict that was created or instigated there is still burning in its fire, it is crying for help. Who will pay attention to this? It is our duty to consider it on a priority basis,” said the RSS chief.


Emphasis on moving beyond election rhetoric

Addressing the issue for the second time since the violence erupted in the state, Bhagwat also emphasised the need to move beyond election rhetoric and concentrate on the nation's pressing problems.

The RSS chief further pointed out that elections should not be perceived as ‘war’.

“Elections are a process of building consensus. There is a system in place to ensure that both sides of any issue are represented in a like-minded Parliament. Naturally, achieving such a consensus is challenging among individuals who have arrived there through intense competition. Hence, we rely on the majority. The entire competition is for this purpose. However, it is a competition, not war,” Bhagwat stated.




He further said, “The manner in which events have unfolded, with each side engaging in below-the-belt attacks, ignoring the divisive impact of campaign strategies, and increasing social and mental fault lines, is concerning. Organisations like RSS were unnecessarily dragged into this. Using technology, absolute falsehoods were spread. Does technology equate to knowledge?”

“We must move beyond the excitement of elections and focus on the country’s challenges,” he said.




Role of RSS in elections  

The RSS has “fulfilled its role in awakening public opinion. A true servant adheres to decorum. It is essential to perform one's duty efficiently. To work without indulgence is our nature,” Bhagwat remarked.

“The people have given their mandate, and everything will proceed accordingly. Why? How? The Sangh does not delve into these questions,” he stated.

Bhagwat added that the Sangh works to shape public opinion during every election and does not involve itself in analysing the results.

Importance of Opposition

Addressing the significance of the Opposition, Bhagwat stated, “It should not be seen as an adversary. The Opposition presents an alternative perspective. Their views must also be acknowledged.”


“Virodhee ke jagah pratipaksh kaha jaye [Rather than calling them opponents, they should be referred to as the counter side],” he said.

“There are two sides; while one might call it the opposing side, I prefer to call it the counter side. They are not opponents and should not be regarded as such. They are highlighting one aspect of an issue,” Bhagwat said.

“That perspective should also be considered. Even in electoral contests, there is a certain decorum that must be maintained. This decorum was not upheld, and its implementation is crucial as our country continues to face unresolved challenges,” he added.


NDA not free of challenges  

“The same government, the National Democratic Alliance [NDA], has returned to power. Numerous positive developments have occurred over the past ten years. We have made progress in various fields such as the economy, defence strategy, sports, culture, and technology. However, this does not imply that we are now free of challenges,” Bhagwat said.

The Bharatiya Janata Party (BJP) lost the 2024 Lok Sabha Elections in Manipur, with Congress winning both seats in the state governed by BJP’s N Biren Singh.

The RSS chief said, “Globally, society has evolved, leading to systemic changes. This is the essence of democracy. As Dr Ambedkar stated, any significant transformation requires spiritual rejuvenation.”


He explained that a true servant [sevak] performs tasks without taking pride in the accomplishment. “Do the work, but do not be proud of the work you did,” he said.

“An individual who adheres to the principles of propriety while performing their duties, who takes pride in their work yet remains detached, and who is free from arrogance, truly embodies the spirit of a Sevak,” he added.

‘All opinions are valid and equal’  

Bhagwat also acknowledged that “discriminatory behaviour over thousands of years has led to divisions and even resentment.”

“Elections naturally bring about competition, where individuals strive to surpass others. However, this should be conducted with dignity. Lies should not be employed. People are elected to the Parliament to govern our country,” he stated.


He noted, “The purpose of elections is for individuals to be elected to Parliament, to reach a consensus on various issues. Our tradition is to foster consensus… Rigveda rishis understood the human mind and accepted that complete unanimity is unattainable. However, when society decides to work with consensus, it achieves Sah-Chitta.”

He added that the problem with external ideologies was that they presumed themselves to be the sole custodians of correctness.

“Even for the religions and thoughts that entered Bharat, some people became their followers for different reasons. But our culture does not have any problems because of that. The only thing is that we should get rid of the mindset that we are only right, others are not,” he said.


Bhagwat said, “By addressing the distortions that have emerged over time through thoughtful understanding, acknowledging that opinions and methods can differ, we must consider this country our own, establish a devotional relationship with it, and treat all its sons as our brothers.” 

He also emphasised, “Unity is essential in society, but historical injustices have caused divisions among people.”


“The key is to abandon the belief that we are right and everyone else is wrong. There is no need for religious conversion or the like. All opinions are valid and equal; thus, it is better to adhere to one’s own beliefs while respecting others’ views equally,” he added.





Monday, June 10, 2024

PRSEN - పరస్పర అపనమ్మకాల సుడిలో ప్రజాస్వామ్యం!

 పరస్పర అపనమ్మకాల సుడిలో ప్రజాస్వామ్యం!

ABN , Publish Date - Jun 11 , 2024 | 05:37 AM

గమనించాలి గానీ రాజకీయ సందర్భాలు కూడా అనేక రాజకీయేతర గుణపాఠాలు నేర్పిస్తుంటాయి. గత రెండు దశాబ్దాలుగా జరుగుతున్న ఎన్నికలను, వాటి ఫలితాలను గమనిస్తే ఆ గుణపాఠాలకు కొదవేమీ లేదు. ప్రజలు సంక్షేమం కోరుకుంటున్నారా అభివృద్ధి కోరుకుంటున్నారా. ఈ ప్రశ్నలకు ఏ ప్రభుత్వం దగ్గరయినా సమాధానం ఉందా?

ప్రభుత్వాలు ప్రజలకు ఏ ఏ ఉపకారాలు చేయదలుచుకుంటున్నాయి. ప్రజలు ప్రభుత్వాల నుంచి ఎటువంటి లబ్ధి ఆశిస్తున్నారు. ప్రజల ఆశలకూ ప్రభుత్వాల పందేరాలకూ నడుమ సమన్వయం ఉన్నట్టా లేనట్టా. ప్రజలు ఆశిస్తున్న లబ్ధులనే ప్రభుత్వాలు అందిస్తున్నాయా. ప్రభుత్వాలు అందిస్తున్న ప్రయోజనాలతో ప్రజలు సంతృప్తి చెందుతున్నారా లేక ఇంకా ఇంకా కావాలి అంటున్నారా. ప్రజలు సంతృప్తి చెందుతున్నట్టయితే అధికార పీఠాన్నెక్కే రాజకీయ పార్టీల మార్పిడి తరచూ ఎందుకు జరుగుతోంది. అలా కాదనుకుంటే ప్రజలు సంతృప్తి చెందడంలేదు అనే మర్మాన్ని అధికారంలో ఉన్న పార్టీలు ఎందుకు గ్రహించలేకపోతున్నాయి.

ఈ ప్రశ్నలకు ప్రజల దగ్గర సమాధానాలున్నాయా? రెండు సందర్భాలలోనూ లేవనే గత ఇరవై ఏళ్ల ఎన్నికల ఫలితాలు చెపుతున్నాయి. ప్రజలు సంక్షేమాన్ని కోరుకుంటున్నారనడానికి గత రెండు దశాబ్దాల ఎన్నికలలో ఉదాహరణలు లేవు. ప్రజలు అభివృద్ధిని కోరుకుంటున్నారనడానికి కూడా స్పష్టమైన ఆధారాలు లేవు.

మరింత ఉదాహరణలతో చెప్పాల్సి వస్తే అభివృద్ధికీ, ఆత్యాధునిక ఆలోచనా విధా నానికీ మారుపేరనుకున్న చంద్రబాబును దించి ప్రజలు ఒకానొక సందర్భంలో రాజశేఖర రెడ్డికి పట్టం కట్టారు. అభివృద్ధినీ సంక్షేమాన్నీ సమపాళ్లలో అందించానని తాననుకున్న కేసీఆర్‌‍నూ ప్రజలు ఇంకో సందర్భంలో మట్టి కరిపించారు. మళ్లీ అదే అభివృద్ధికి కొండగుర్తు అనుకునే చంద్రబాబును కాదని జగన్‌‍కు ఆంధ్ర ప్రజలు లాండ్ స్లయిడ్ ఫలితాన్నిచ్చారు. మరో మలుపులో సంక్షేమమే ఆరుప్రాణాలుగా పాలన సాగించాననుకున్న జగన్‌‍ను తోసిరాజని అదే ప్రజలు మళ్లీ తామే తిరస్కరించిన చంద్రబాబును గద్దెనెక్కించారు. ‘‘మరీ 23 వచ్చేంత చెడు చేసామా మేం ప్రజలకు!’’ అని చంద్రబాబే అవాక్కయే సందర్భం, ‘‘నేను కోట్లాదిమందికి అందించిన వేల కోట్ల రూపాయల లబ్ధి ఏమయింది ఎటుపోయింది?’’ అని జగన్ స్వయంగా గద్గదపడే సందర్భం... రెండూ ఆంధ్ర ప్రజల చమత్కారాలే!

అవినీతికి అసలు సిసలు అర్థం అని ముద్రపడ్డ నితిష్‌కు మళ్లీ అదే ప్రజలు అందలమిచ్చారు. దేశాన్ని ప్రగతి సూచీలో అగ్రస్థానంలో ఉంచామన్న చెప్పన్ ఇంచ్ ఛాతీని అబ్ కీ బార్ తీన్ సౌకీ ఇస్ పార్ అని గేటు మూసేసారు. రాముడే దేశాన్ని మా చేతిలో పెడతాడనుకున్న వారికీ ఏకంగా అయోధ్యే చేయిచ్చింది. గుడి మెట్ల కింద నలిగిపోయిన గుడిసెలూ చిరువ్యాపారాలూ డొక్కాడడానికి చెమటలు కక్కే రెక్కలూ అభివృద్ధి కంటే తమ సంక్షేమమే ముఖ్యం అనుకుని ఉంటాయి. రాముడికన్నా ఆత్మారాముడే ముఖ్యం అనుకోవడంలో తప్పేంలేదు కదా. ఓడి గెలిచారో గెలిచి ఓడారో అర్థం కాని అయోమయంలోకి ఎన్డీఏనూ, ఇండియా కూటమినీ ప్రజలు విజయవంతంగా నెట్టేసారు.

ఇంత అభివృద్ధి చేసినా నన్ను ప్రజలు ఎందుకు కాదన్నారు అని గతంలో చంద్రబాబు సమాధానాల కోసం వెతుక్కున్నాడు. ఇంత సంక్షేమం అందించినా నాకెందుకిలా అయింది అని జగన్ ఇంకా కోమాలోంచి తేరుకోలేదు, బహుశా తేరుకోవడానికి చాలా కాలం పట్టొచ్చు. అభివృద్ధీ సంక్షేమం రెండూ చేసాను కదా నన్నెందుకు ప్రజలు కాదన్నారు అని కేసీఆర్ ఆ చిక్కుముడిని విప్పే ప్రయత్నంలో సతమతమవుతున్నాడు. మరోవైపు ప్రజలు కూడా అభివృద్ధిని కోరుకుంటూనే దానికి ప్రథమ ప్రాధాన్యం ఇవ్వడం లేదు, సామూహిక ప్రయోజనాల గురించి ప్రజలు ఆలోచించడం, నిరసించడం ఏనాడో మానేసారన్నది నిజం. వ్యక్తిగత లబ్ధులకే ప్రజలు మొగ్గు చూపుతున్నారన్నదీ నిజమే. అయితే వ్యక్తిగత లబ్ధులను ఇచ్చే ప్రభుత్వాల పట్ల ప్రజలకు సానుకూలత లేనే లేదన్నదీ వాస్తవమే. ‘‘పాలకులేమన్నా వాళ్ల జేబుల్లోంచి ఇస్తున్నారా, మాది మాకే ఇస్తున్నార’’న్న భావన కూడా ప్రజల మెదళ్లలో బలంగా పీఠం వేసుకుంది. పైగా నాకు పదివేలిస్తున్నాడూ అంటే కచ్చితంగా వాడు పది లక్షలు తినే ఉంటాడన్న విశ్వాసమూ ప్రజలకు బలంగానే ఉంది. ఈ భావనే ప్రభుత్వాలను సంక్షేమం నిలబెట్టలేకపోవడానికి ప్రధాన కారణం. అభివృద్ధి వల్ల సమూహాలకే తప్ప వ్యక్తిగత ప్రయోజనం లేదు, వ్యక్తిగత ప్రయోజనం కూర్చే సంక్షేమం ఎవడబ్బసొమ్మూ కాదన్న అభిప్రాయాలే ప్రధానంగా ఈ ప్రభుత్వాల మార్పిడికి కారణం. ఈ ప్రహేళికను అర్థం చేసుకుని అటు సంక్షేమాన్నీ ఇటు అభివృద్ధినీ కూడా కొన్ని ప్రభుత్వాలు పట్టించుకున్నప్పటికీ ప్రజలు మాత్రం ఆ ప్రభుత్వాల పట్ల కూడా కనికరం చూపడం లేదు.

మాకు అభివృద్ధి వద్దని కానీ సంక్షేమం వద్దని కానీ ప్రజలు కరాఖండిగా చెప్పలేరు. ఏ ప్రభుత్వాలు వచ్చినా తమ సంక్షేమం తమకు దక్కుతుందనే నమ్మకం ప్రజలలో బలపడిపోయింది. అభివృద్ధి తమ సమస్య కాదనీ అది ప్రభుత్వాలే చూసుకుంటాయనీ నమ్మి కూడా ప్రజలు బలంగా దాన్ని పట్టించుకోవడం లేదు. చేపల్ని పట్టడం నేర్పాలి ఉచితంగా చేపల్నివ్వడం చేటు అనే సత్యాన్ని ఎప్పుడో పెడచెవిన పెట్టాం. ఉచితాల పద్మవ్యూహం నుంచి ఏ ప్రభుత్వమూ ఏ రాజకీయ పార్టీ అయినా అర్జునుడు కాలేని అభిమన్యుడే. రెండు రెండ్లు నాలుగనే లోకంలో అప్పట్లో చంద్రబాబు ఓడిపోకూడదు. ఇప్పట్లో కేసీఆర్ ఓడిపోకూడదు. కానీ వాస్తవం వేరేగా వుంది కదా.

ప్రజలను అర్థం చేసుకోవడంలో ప్రభుత్వాలు పూర్తిగా విఫలమయ్యాయని తేలిపోయింది. తమను ఫలానా రకంగా అర్థం చేసుకోండి అని ప్రజలు కూడా ప్రభుత్వాలకు తాత్పర్యాలను వివరించడంలోనూ సఫలం కాలేదని తేలిపోయింది. ఇటువంటి సందర్భాల్లోనే ఒక ప్రశ్న అందరినీ తొలుస్తూంటుంది. ప్రజలు మేధావులు, ఎవర్ని ఎక్కడ కూచోబెట్టాలో వాళ్లకు స్పష్టంగా తెలుసు అనే మాట నిజమేనా అని. మరో వైపు ప్రజలను మోసం చేసే నాయకులను చూసాం కానీ నాయకులను మోసం చేసే ప్రజలను చూడలేదు అని వినిపించే విచిత్రమైన వాదన సరైందేనా అనీ అనిపిస్తుంది. ఎవరి సైజును వాళ్లకు తెలియచేయాలన్నా ఎవరినైనా మోసం చేయాలన్నా వాళ్లను సంపూర్ణంగా అర్థం చేసుకోవడం అవసరం. వాళ్ల పట్ల పూర్తి అవగాహన తప్పనిసరి. కానీ ఇక్కడ అటు ప్రభుత్వాలూ ప్రజలను సరిగా అర్థం చేసుకోలేదనీ ఇటు ప్రజలూ ప్రభుత్వాల పట్ల సరైన అవగాహనకు రాలేకపోతున్నారనీ తెలిసిపోతోంది. ఈ ఒకరిని ఒకరు అర్థం చేసుకోని పరిస్థితే గొప్పది అనుకుంటే ప్రజాస్వామ్యానికి చాలా నష్టం.

మనం వేసే ఓటువల్ల గొప్ప మార్పు జరిగిపోతుంది అనే మాట నిజమే అయితే వాళ్లు మనల్ని ఓటు వేయనివ్వరు అంటాడు ఆస్కార్ వైల్డ్. అసలిక్కడ ప్రభుత్వాలకు ప్రజలకు మధ్య పరస్పర విశ్వాసం లేకపోవడం ప్రధానాంశం. ప్రజలు తమను మరోసారి కూడా గెలిపిస్తారు అని ఏ ప్రభుత్వమూ నమ్మలేకపోతోంది. ఈ ప్రభుత్వం కాక మరో ప్రభుత్వం మరింత మేలు చేస్తుందేమో అన్న గోడదూకుడు అవకాశం ఉండడం చేత ప్రజలూ ప్రస్తుత ప్రభుత్వాలను నమ్మరు. ఈ అపనమ్మకాల గందరగోళంలోనే ప్రజాస్వామ్యం చిక్కుకుపోతోంది. ప్రజలూ పాలకులు వేరువేరుగా ఉండని వ్యవస్థే ప్రజాస్వామ్యం అని చెప్పుకునే నిఘంటు అర్థాలను విని నవ్వుకుని ప్రజలూ పాలకులూ ఎప్పుడూ వేర్వేరే, వాళ్లు ఒకళ్లకొకళ్లు ఎప్పటికీ అర్థం కారు అని నిర్ధారించుకునే రోజులొచ్చాయని మన ఎన్నికలు రౌండ్ రౌండ్ కీ రుజువు చేస్తున్నాయి.

ఈ ఒకళ్లనొకళ్లు అర్థం చేసుకోవడానికి మాత్రం ఇప్పటివరకూ ఎటువంటి ప్రయత్నాలూ జరగలేదు. అర్థం చేసుకుంటున్నాం అనుకుంటూ ప్రతి ప్రయోగంలో ఆకులు పట్టుకుంటూ కాలిన చేతులను చూసుకుని దిగాలు పడడమే మిగిలింది. ఇప్పుడు తీవ్రంగా ప్రయోగాలు జరగాలి. ఏం కావాలి ఏం ఇవ్వాలి అనే విషయంలో మధ్యేమార్గాన్ని సుస్థిరం చేయాలి. రాజకీయేతర వ్యవస్థల నుంచి కొన్ని ప్రయోగశాలలు తయారై పరిష్కారాన్ని కనుగొనాలి. అభివృద్ధా, సంక్షేమమా లేక రెండూనా లేక రెండూ కాదా అనే సందిగ్ధత నుంచి బయటపడడం ప్రజలకూ ప్రభుత్వాలకూ అత్యవసరం. నిజమే రాజకీయ సందర్భాలు రాజకీయేతర గుణపాఠాలను నేర్పిస్తాయి. కానీ ఆ రాజకీయేతర గుణపాఠాలు కూడా రాజకీయాలను సవరించడానికి సరిదిద్దడానికి మాత్రమే ఉపయోగపడాలి.

ప్రజలూ పాలకులు వేరువేరుగా ఉండని వ్యవస్థే ప్రజాస్వామ్యం అని చెప్పుకునే నిఘంటు అర్థాలను విని నవ్వుకుని ప్రజలూ పాలకులూ ఎప్పుడూ వేర్వేరే, వాళ్లు ఒకళ్లకొకళ్లు ఎప్పటికీ అర్థం కారు అని నిర్ధారించుకునే రోజులొచ్చాయని మన ఎన్నికలు రౌండ్ రౌండ్ కీ రుజువు చేస్తున్నాయి. అభివృద్ధా, సంక్షేమమా లేక రెండూనా లేక రెండూ కాదా అనే సందిగ్ధత నుంచి బయటపడడం ప్రజలకూ ప్రభుత్వాలకూ అత్యవసరం.

ప్రసేన్

Updated Date - Jun 11 , 2024 | 05:37 AM

Friday, May 10, 2024

How Mayawati Killed 2 Birds With 1 Stone By Axing Her Political Heir Akash Anand

 How Mayawati Killed 2 Birds With 1 Stone By Axing Her Political Heir Akash Anand

With the removal of Akash Anand, Mayawati has killed the proverbial two birds with one stone - she has crushed all charges of nepotism and also pacified Dalits, who did not appreciate his diatribe against the BJP.

India NewsIndo-Asian News ServiceUpdated: May 08, 2024 3:42 pm IST

How Mayawati Killed 2 Birds With 1 Stone By Axing Her Political Heir Akash Anand

Mayawati decided to sack her nephew and political heir Akash Anand from all posts in the BSP.



Lucknow: Mistakes - minute or monumental - are unacceptable and unpardonable in the Bahujan Samaj Party (BSP), particularly if they have the potential to harm party chief Mayawati's political interests.

In the past, innumerable BSP leaders have been shown the door by Mayawati for making mistakes.


Party supremo Mayawati's decision to axe nephew, Akash Anand from all posts in the BSP on Tuesday night is designed to send a clear message to her voters that when it comes to punishment, she will not differentiate between party workers and family members.


PauseUnmute

Fullscreen


Skip Ad

Akash Anand's removal is all the more significant because the former Uttar Pradesh Chief Minister had designated him as her political successor.


However, whatever criticism Mayawati faced from rivals for promoting nepotism in the BSP by bringing in Akash Anand, has been washed away by her decision to punish him for his 'immaturity'.


Akash Anand's 'immaturity' was evident when at an election rally in Sitapur on April 28 the 29-year-old went hammer and tongs at the BJP, which has often propped up his aunt Mayawati.


In his enthusiasm, he crossed all limits of political propriety. "This BJP government is a bulldozer government and a government of traitors. The party that leaves its youth hungry and enslaves its elderly is a terrorist government. Taliban runs such a government in Afghanistan," he had alleged at the rally.


Akash Anand was promptly booked for violating the Model Code of Conduct and for allegedly using objectionable language at the Sitapur poll rally.


The case was registered under Sections IPC 171C (undue influence at elections), 153B (imputation, assertions prejudicial to national integration) and 188 (disobedience to order duly promulgated by public servant) and Section 125 of the Representation of the People Act.


The impact of his speech was also felt among the BSP cadres and voters, particularly non-Jatav Dalits who are aligned with the BJP now.


They were upset at Akash Anand's speech and this was conveyed to his aunt through some coordinators.


ALSO READ

Regional Parties Could Form Government, Get NDA Or INDIA's Support: KCR

Regional Parties Could Form Government, Get NDA Or INDIA's Support: KCR

PM Modi Advises Uddhav Thackeray, Sharad Pawar To Reunite With Shiv Sena, NCP

PM Modi Advises Uddhav Thackeray, Sharad Pawar To Reunite With Shiv Sena, NCP

Video: Time Running Out, BJP Candidate Seen Sprinting To File Nomination

Video: Time Running Out, BJP Candidate Seen Sprinting To File Nomination

Mayawati moved swiftly to control the damage done by her protege and cancelled all of Akash Anand's rallies and asked him to avoid public appearances.


When public anger did not subside, Mayawati finally removed her political heir from all posts.


With the removal of Akash Anand, Mayawati has killed the proverbial two birds with one stone - she has crushed all charges of nepotism and also pacified Dalits, who did not appreciate his diatribe against the BJP.


"Parties like the Congress, Samajwadi Party and RJD that thrive on nepotism can no longer accuse the BSP of following in their footsteps. The BSP supremo is not dependent on her family and does not promote nepotism, unlike the Gandhis and Yadavs. Behenji (Mayawati) has proved it," said a BSP functionary.


By sacrificing her nephew, Mayawati ensured that she did not burn her bridges with the ruling BJP.


After all, she had formed the government with the BJP's support in Uttar Pradesh thrice (1995, 1997 and 2002).


Mayawati cannot risk her chances of another alliance with the BJP in the future, whether at the Centre or in Uttar Pradesh.


Monday, March 25, 2024

TDP: టీడీపీకి అరుదైన ఘనత.. ఎన్డీఏ కూటమిలో రెండో అతిపెద్ద పార్టీగా అవతరణ..

 TDP: టీడీపీకి అరుదైన ఘనత.. ఎన్డీఏ కూటమిలో రెండో అతిపెద్ద పార్టీగా అవతరణ..

ABN , Publish Date - Mar 25 , 2024 | 08:23 PM

తెలుగు వారి ఆత్మ గౌరవం నినాదంతో మాజీ ముఖ్యమంత్రి, దివంగత నేత ఎన్టీ రామారావు స్థాపించిన టీడీపీ పార్టీ నేడు అధ్యక్షుడు చంద్రబాబు నాయుడు చొరవతో అరుదైన రికార్డును సాధించింది. కేంద్రంలో అధికారంలో ఉన్న ఎన్డీఏ కూటమిలో రెండో అతిపెద్ద పార్టీగా తెలుగుదేశం నిలిచింది. ఈ కూటమిలో బీజేపీ తర్వాతి స్థానం టీడీపీదే కావడం విశేషం. ఎన్డీఏలో బీజేపీ తర్వాత అత్యధిక లోక్ సభ స్థానాల్లో పోటీ చేస్తున్న పార్టీ టీడీపీనే కావడం ప్రాధాన్యత సంతరించుకుంది. దేశ వ్యాప్తంగా ఎన్డీఏ మిత్రపక్షాల పొత్తులు ఓ కొలిక్కి రావడంతో సీట్ల సర్దుబాటు పూర్తయ్యాయి. ఈ క్రమంలో ఇప్పటికే అభ్యర్థుల ప్రకటన సైతం దాదాపుగా పూర్తయింది.

దేశవ్యాప్తంగా ఉన్న 543 స్థానాల్లో ఎన్డీఏ కూటమి నుంచి బీజేపీ అత్యధికంగా ఐదు విడతల్లో 445 మంది లోక్ సభ అభ్యర్థుల పేర్లను ప్రకటించింది. ఈ క్రమంలో బీజేపీ తర్వాత ఎన్డీఏలో అత్యధికంగా 17 లోక్ సభ స్థానాల్లో టీడీపీ పోటీ చేస్తూ రెండో స్థానంలో నిలిచింది. ఎన్డీఏ కూటమిలోనే ఉన్న జేడీయూ 16 స్థానాలు, శివసేన షిండేవర్గం 13, పీఎంకే 10, ఎన్సీపీ అజిత్ పవార్ 5, లోక్ జనశక్తి 5 స్థానాల్లో పోటీ చేస్తున్నాయి.


Thursday, January 11, 2024

Vikasit Bharat

 భారత్‌ వికసిస్తోందా... ఏదీ, ఎక్కడ?

ABN , Publish Date - Jan 10 , 2024 | 02:35 AM


నరేంద్రమోదీ ప్రభుత్వం ‘వికసిత్‌ భారత్‌ సంకల్ప్‌ యాత్ర’ పేరున దేశవ్యాప్తంగా పెద్ద ఎత్తున ప్రచారాన్ని చేపట్టింది. ఈ పదేళ్ల పాలనలో మోదీ సర్కార్‌ సాధించిన విజయాలను ప్రజల్లో ప్రచారం చేయడం...


భారత్‌ వికసిస్తోందా... ఏదీ, ఎక్కడ?

నరేంద్రమోదీ ప్రభుత్వం ‘వికసిత్‌ భారత్‌ సంకల్ప్‌ యాత్ర’ పేరున దేశవ్యాప్తంగా పెద్ద ఎత్తున ప్రచారాన్ని చేపట్టింది. ఈ పదేళ్ల పాలనలో మోదీ సర్కార్‌ సాధించిన విజయాలను ప్రజల్లో ప్రచారం చేయడం ఈ యాత్ర ముఖ్యోద్దేశం. కేంద్ర మంత్రులు అనేక ప్రాంతాల్లో పర్యటిస్తూ తమ పాలనలో దేశం సాధించిన అభివృద్ధిని ప్రచారం చేస్తున్నారు. దేశ జీడీపీ (స్థూల జాతీయ ఉత్పత్తి) 7 శాతానికి పైగా వృద్ధి రేటుతో దూసుకుపోతోందని, 2047 కల్లా ప్రపంచంలోనే మూడవ అతిపెద్ద ఆర్థిక వ్యవస్థగా భారత్‌ అవతరిస్తుందని ప్రధాని మోదీ ఇటీవలే ప్రకటించారు. ఆయన ప్రభుత్వం ఈ పదేళ్ల కాలంలో సాధించిందేమిటో పరిశీలిస్తే స్వాతంత్ర్య శతాబ్ది ఉత్సవాల (2047) నాటికి దేశం ఏ స్థితిలో ఉంటుందో స్పష్టంగా అవగతమవుతుంది.


జీడీపీ వృద్ధిరేటును ముందు సంవత్సరంతో పోల్చి ఈ సంవత్సరం ఎంత పెరిగిందో శాతంగా తెలుపుతారు. 2021లో కోవిడ్‌ సందర్భంగా మన జీడీపీ మైనస్‌ 5.8 శాతం నమోదయింది. దీనితో పోల్చి 2022, 2023లలో జీడీపీ వృద్ధిరేటు ఏడు శాతానికి పైగా చేరిందని ప్రభుత్వం లెక్క కట్టింది. వాస్తవంగా 2004–14 సంవత్సరాల మధ్య పదేళ్ల కాలంలో జీడీపీ వృద్ధిరేటు సగటున 8.1శాతంగా ఉంది. అదే నరేంద్ర మోదీ ప్రభుత్వ కాలంలో అది 5.4శాతం మాత్రమే. పోనీ వీరు చెబుతున్నట్లు సాధించిన అభివృద్ధి సామాన్యుల వద్దకు చేరుతోందా? ఆర్థిక అసమానతలలో భారతదేశం ప్రపంచంలోనే అగ్రభాగాన ఉందని ప్రపంచ బ్యాంకు తాజా నివేదిక పేర్కొంది. ఆక్స్‌ఫామ్‌ ఇంటర్నేషనల్‌ గత పదేళ్ళ కాలంలో భారతదేశంలోని సంపన్నుల ఆదాయం పదిరెట్లు పెరిగిందని, వారి వార్షికాదాయం నేడు భారతదేశ బడ్జెట్‌ కంటే అధికమని తెలిపింది. జనాభాలో ఒక్క శాతంగా ఉన్న సంపన్నులకు దేశ ఆదాయంలో 73 శాతం పోతుండగా, 67 కోట్ల మంది సామాన్యుల ఆదాయం మాత్రం ఒక్క శాతమే పెరిగింది. వైద్య ఖర్చులకై అప్పులు చేయడం, ఆస్తులు అమ్ముకోవడం ద్వారా దేశంలో ప్రతి ఏటా 6.3 కోట్ల మంది ప్రజలు దారిద్రంలోకి నెట్టబడుతున్నారని ఈ సంస్థ పేర్కొంది.


కేంద్ర ప్రభుత్వం గొప్పగా చెప్పుకుంటున్న వృద్ధిరేటు... ఉపాధి అవకాశాలు కల్పిస్తోందా అంటే అవీ సన్నగిల్లుతున్నాయి. మోదీ మహాశయుడు ఇచ్చిన రెండు కోట్ల ఉద్యోగాల హామీ గాలికి పోయింది. నిరుద్యోగిత రేటు పది శాతానికి చేరింది. ఇప్పటికే కులం, ప్రాంతం, మతం, జెండర్‌ అసమానతలతో ఉన్న భారతదేశంలో నేడు ఆర్థిక అసమానతలు కూడా చేరడం ఆందోళనకరంగా ఉందని ప్రొఫెసర్‌ హిమాన్షు (జేఎన్‌యూ) అన్నారు. పోనీ ప్రజల జీవన ప్రమాణాలయినా మెరుగుపడ్డాయా అంటే, దానికి భిన్నంగా పేదరికం పెద్ద ఎత్తున పెరుగుతోంది. ఆర్భాటంగా ప్రారంభించిన జన్‌ధన్‌ అకౌంట్లలో డబ్బులే లేవు. పెరుగుతున్న ధరలతో ప్రజలు తీవ్ర ఇక్కట్లకు గురవుతున్నారు. నిత్యావసర సరుకులన్నీ విపరీతంగా పెరిగాయి. విద్య, వైద్యం విలాస వస్తువులుగా మారిపోవడంతో సామాన్య ప్రజలు తీవ్ర ఆర్థిక సమస్యలు ఎదుర్కొంటున్నారు. ఫలితంగా ప్రజలు పెద్ద ఎత్తున పేదరికంలోకి నెట్టబడుతున్నారు. 74.1 శాతం భారతదేశ పౌరులు ఆరోగ్యకరమైన ఆహారం తీసుకోలేకపోతున్నారని ఐక్యరాజ్యసమితికి చెందిన ఫుడ్‌ అండ్‌ అగ్రికల్చర్‌ ఆర్గనైజేషన్‌ నివేదిక తెలిపింది. జీడీపీ వృద్ధిరేటు సాధించడంలో విశేషమైన పాత్ర పోషిస్తున్న కార్మికులు, రైతుల జీవన ప్రమాణాలైనా మెరుగుపడ్డాయా అంటే అదీ లేదు.


అతి పెద్ద రైల్వే సహా ప్రభుత్వ సంస్థల్లో ఉద్యోగ నియామకాలను కేంద్ర ప్రభుత్వం దాదాపు నిలిపివేసింది. ఎటువంటి ఉద్యోగ భద్రత లేని, అత్యంత తక్కువ వేతనాలకు ఈ రోజున కార్మికులు పనిచేయవలసి వస్తోంది. కొత్తగా వస్తున్న ఉపాధి కూడా కాంట్రాక్టు, అసంఘటిత రంగాల్లోనే. వీరికి అత్యధికంగా నెలకు పదిహేను వేలకు మించి ఆదాయమే ఉండటం లేదు. మహిళాభివృద్ధి, బేటీ పడావో అని గొప్ప నినాదాలిస్తున్న మోదీ ప్రభుత్వ హయాంలో అంగన్‌వాడీ, ఆశ, మిడ్‌ డే మీల్స్‌ వంటి రంగాల్లో పనిచేస్తున్న సుమారు కోటి మందికి పైగా మహిళా కార్మికులకు ఉద్యోగ భద్రత లేకపోవడమే కాక, వేతనాలు కూడా అత్యంత తక్కువ. పేదలకు పోషకాహారం, మహిళా, శిశు సంరక్షణ వంటి ముఖ్యమైన అనేక సేవలందిస్తున్న ఈ స్కీం వర్కర్ల సమస్యలు ఎంతగా ఉన్నాయంటే ఆఖరుకు ఆరెస్సెస్‌కు అనుబంధంగా ఉన్న భారతీయ మజ్దూర్‌ సంఘ్‌ కూడా వీరి సమస్యల పరిష్కారానికై ఆందోళన చేయవలసి వచ్చింది.


ఎన్డీఏ మొదటి ప్రభుత్వం ప్రవేశపెట్టిన నూతన పెన్షన్‌ విధానం ఉద్యోగుల పొదుపు సొమ్మును కొంతమంది కార్పొరేట్లు కొల్లగొట్టుకుపోయేలా తయారైంది. దీనిని రద్దుచేసి పాత పెన్షన్‌ విధానాన్ని పునరుద్ధరించాలని అనేక రాష్ట్రాల్లో ఉద్యోగులు పెద్ద ఎత్తున పోరాడుతున్నారు. ఇది చాలదన్నట్లు కార్మికులకు కొంతైనా మేలు కలిగే 27 కార్మిక చట్టాలను రద్దుచేసి, వాటి స్థానంలో సంఘం పెట్టుకోవడం, సమ్మె చేయడం వంటి హక్కులను సైతం హరించే కార్మిక వ్యతిరేక అంశాలతో నాలుగు లేబర్‌ కోడ్‌లను మోదీ ప్రభుత్వం చేసింది. మరోపక్క వ్యవసాయరంగంలో పూర్తి రైతు వ్యతిరేక విధానాలను అమలు చేస్తోంది. కార్పొరేట్‌ సేద్యాన్ని ప్రోత్సహించేలా నల్ల చట్టాలను చేసి, అన్నదాతలు సంవత్సరం పైగా పెద్ద ఎత్తున పోరాడిన దరిమిలా వాటిని రద్దు చేస్తున్నట్లు ప్రకటించినా ఆచరణలో అవే కార్పొరేట్‌ అనుకూల విధానాలను కేంద్రం కొనసాగిస్తోంది.


మోదీ ప్రభుత్వ కాలంలో శ్రామిక మహిళలతో పాటు సాధారణ మహిళలు కూడా పెద్ద ఎత్తున వివక్షకు గురవుతున్నారు. నేషనల్‌ క్రైమ్‌ బ్యూరో నివేదిక ప్రకారం గత ఏడాది దేశంలో 62,946 మంది బాలికలు కనిపించకుండా పోయారు. వీరిలో అత్యధికులు వేశ్యాగృహాలపాలయ్యారు. ఇవన్నీ అధికారికంగా నమోదైన లెక్కలు. వాస్తవంలో ఇంకా ఎక్కువగా ఉన్నాయి. ఉదాహరణకు ఒడిషా రాష్ట్రంలోని సుందర్‌ఘర్‌ ప్రాంతంలో సర్వే నిర్వహించిన ప్రగతి అనే స్వచ్ఛంద సంస్థ 70 గ్రామాలలో పదమూడు వేలమంది అమ్మాయిలు కనపడలేదని తెలిపింది.


నేడు దేశం వికసిత భారత్‌గా కాక, అత్యధిక ప్రజానీకాన్ని అభివృద్ధి ఫలాల నుండి గెంటివేసే భారత్‌గా రూపాంతరం చెందుతోంది. ఇది ఇలాగే కొనసాగితే 2047 కల్లా దేశం ఎలా ఉంటుందన్నది ఊహించుకుంటేనే ఆందోళన కలుగుతుంది. ప్రధాని మోదీ పదేళ్ళ పాలనలో అసమానతలు మరింత పెరిగి, ప్రజల జీవన ప్రమాణాలు ఘోరంగా పడిపోయాయన్నది వాస్తవం. భావోద్వేగాలు రెచ్చగొట్టి కొంతకాలం పబ్బం గడుపుకోగలరేమో గానీ, ఎల్లవేళలా అశేష ప్రజానీకాన్ని మోసపుచ్చలేరు.


ఎ. అజ శర్మ

ప్రధాన కార్యదర్శి, ఉత్తరాంధ్ర అభివృద్ధి వేదిక